Dagelijks stel ik een vraag op mijn facebook-pagina.
Een vraag om te inspireren, te kietelen, te teasen, …
Gisteren was de vraag ‘Heb ik dit gecreëerd?’
Nog te vaak denken we dat het leven ons overkomt. Dat we niks kunnen veranderen aan de loop van het leven en dat ‘het lot’ en ‘het ongeluk’ ons parten speelt.
En dat is – gelukkig maar – niet zo. Wij hebben wel degelijk iets in de pap – des levens – te brokken.
Domino Day
Een beetje – out of the blue – begon ik dus gisteren te vertellen over hoe we ons leven creëren. En wat popte op: Domino Day.
Ik keek daar vroeger best naar uit. De jaarlijkse wereldrecord-poging domino-blokjes zetten en omvallen.
Eén tik tegen het eerste blokje zette een opeenvolging van vallende blokjes in gang. De bedoeling was om zoveel mogelijk blokjes te laten vallen om zo het record te breken. Jaar na jaar.
Honderdduizenden blokjes waren in de weken daarvoor neergezet in een grote hal. En dan was het hopen dat ze allemaal – op hun tijd – gingen omvallen met spectaculaire effecten.
Zo gaat het ook in het leven
Ook in het leven zet je je blokjes uit. Je plant mooie effecten. Je ziet het vaak grootser dan het is of wordt. Of je speelt op veilig voor sommige stukken en houdt je klein en veilig.
Of de blokjes uiteindelijk – op hun tijd – vallen, heb je op dat moment niet meer in handen. Je hebt het uitgezet en je moet erop vertrouwen dat het goed gaat komen.
En het kan best frustrerend zijn. Dat stuk waar je zo hard aan gewerkt hebt, heeft niet het verhoopte effect. De stukken waar je – schijnbaar – moeiteloos aan bouwde vallen perfect uit.
De stukken die je zo graag wil de tonen, vallen stil.
De stukken die je liever stil hield vallen met veel bombarie steen na steen.
Je bent niet alleen op de wereld
Natuurlijk heb je niet elk blokjes zelf gezet. Dan had je het wel zo of zo gedaan en dan was het niet gebeurd dat een deel bleef staan. Je voelt heel erg dat je ook andere mensen mee moet krijgen in jouw perceptie/perspectief/methode om alle blokjes op jouw manier om te laten vallen. Je moet samen werken, samen creëren, samen genereren. En ja, de ander zijn stuk … in hoeverre wil/kan je daar invloed op hebben.
Meer dan je denkt uiteraard. Want die ander worstelt met dezelfde uitdaging als jij. Ook voor hem zijn de blokjes niet altijd gemakkelijk en welwillend. Tips over hoe je ermee om te gaan, delen hoe jij het aanpakt, inspireren over hoe je het doet. Het maakt allemaal connectie en uiteindelijk zorgt de connectie ervoor dat iedereen de neus in dezelfde richting heeft.
Je levensader
Cruciaal bij Domino Day is de levensader. Het is de rij blokjes die altijd blijft verder lopen, ook als een deel van de blokjes slecht gezet is en niet omvalt.
De levensader zorgt ervoor dat alles in gang blijft. Dat ook op momenten dat het leven je in de steek laat, er erge dingen gebeuren die je plannen in het water doen vallen, je toch verder kan.
Ook in het echte leven hebben we die levensader nodig: onze veilige thuis, je zelf liefde, je vertrouwen, vrienden om bij uit te huilen, … Ze houden je gaande, ze houden je boven water als het aan je lippen staat.
Elke 10 seconde een tikje
Wat heel wat mensen onrustig maakt is dat ze denken dat ze maar 1 tikje kunnen geven. Eén tikje en dan moet je maar je tijd uitzitten tot al die blokjes – al dan niet zijn omgevallen.
En wat als het leven nu een oneindig veld is van Domino-steentjes. En je elke 10 seconde mag en kan beslissen of je deze blokjes laat uitlopen en erop blijft staan kijken, ook al ga je er nooit je record mee halen, of er voor kiest om te gaan kijken naar het volgende veld. Om daar een tikje te geven en opnieuw te beginnen.
We maken onszelf wijs dat we ‘moeten afmaken waar we aan begonnen zijn’. En uiteraard is het handig om wat geduld te hebben, te zien hoe de dingen evolueren. Maar als je ziet dat je levensader vertraagt en niet meer betrouwbaar is. Als er meer foutloopt dan goed, kijk dan eens of je geen ‘andere keuze’ kan maken.
Ga ook niet achteloos een ander blokje aantikken. Je kan je – op voorhand – afvragen: Is dit wat ik wil? Als je een licht gevoel krijgt, go for it!
Als je twijfelt, kijk wat rond voor een ander veld of hal.
Te vaak herhalen we onszelf
Te vaak ontmoet ik vrouwen die al jaren in dezelfde – destructieve – situatie zitten. Het is niet leuk dat ik hen moet vertellen dat ze die situatie eigenlijk zelf gecreëerd hebben. Dat door er te blijven zitten, hun tijd uit te zitten, ze de situatie gaande houden.
Ook in je seksleven kan je nieuwe keuzes maken. Ook in je seksualiteitsbeleving kan je keuzes maken die verandering in gang zetten. En vaak is het zo simpel als tikken tegen een domino-blokje.
Waarom doen we dat dan niet?
Angst. Onzekerheid. We willen graag controle. We willen exact weten wat het effect van elk blokje gaat zijn. We willen exact weten wat het resultaat is.
En net dat is niet mogelijk. Als de record-bouwers exact zouden weten hoeveel en welke blokjes wanneer moeiteloos zouden vallen, was het geen poging. Dan zouden ze net genoeg blokjes zetten en elk jaar een 1000-tal meer.
Maar ze weten het niet: ze moeten hun doel ruimschoots overschrijden wanneer ze beginnen uit te zetten. Ze houden er rekening mee dat een aantal niet gaan vallen en dat ze dus meer blokjes moeten plaatsen dan ze nodig hebben voor de recordpoging.
Je droomt best wat grootser. Je hebt tonnen geduld en vertrouwen dat wat jij doet en uitzet zijn vruchten gaat afwerpen. En als je blokjes gevallen zijn, je levensader het heeft volgehouden, dan ben je best fier op het eindresultaat. Record gelukt of niet. Je hebt genoten van het uitzetten, van het zien vallen en van de mooie effecten die het leven je liet zien.
En zo gaat het in ons bed
Vrijen begint ook met tegen 1 blokje te tikken. Je begint met een aanraking, kus, knuffel, … Er zijn stukken van grote opwinding en zacht strelen. Dingen waar je je veel bij had voorgesteld vallen tegen. Eenvoudige momenten leveren de mooiste herinneringen. Jullie levensader is de liefde en het respect dat jullie voor elkaar hebben. Die loopt lekker door. Maar wanneer de velden, de constructies, de schilderijen je niet bevallen mag je altijd kiezen om even te pauzeren, te stoppen, de vrijpartij on hold te zetten, … om wat later een nieuw blokje aan te tikken.
Het is niet omdat je tegen een blokje hebt getikt dat je het helemaal moet laten uitlopen. Doe wat je goed doet voelen, waar je blij van wordt. Als het blije gevoel verdwijnt, wees dan mild voor jezelf, voor elkaar, …. en kies opnieuw later – als het weer goed voelt – om een nieuw blokje aan te tikken.
Meer weten over hoe je je liefdesleven creëert?
Volg een van de inspiratie-avonden ‘Leen Inspireert’ of schrijf je in voor een hele reeks en ontvang als bonus het boek: ‘Vrijaf’