Het zijn de twee meest gehoorde excuses:
‘Ik heb geen tijd’
‘Ik heb geen geld’
En ik ben er ook van overtuigd dat mensen dat vaak gebruiken als gemakkelijk excuus. Ze denken dat dat het excuus is waar ze het minst op ‘gepakt’ gaan worden. Het excuus dat je aan niemand moet verantwoorden.
Want hoeveel geld je hebt, is privé en daar mag dus niet over doorgevraagd worden. Tijd is voor iedereen schaars in dit drukke bestaan. Zoveel te doen en te beleven, zoveel tijd nodig om te overleven.
Toch zijn het allebei gewoon excuses tegen onszelf.
‘Dat ligt niet binnen mijn budget’
Sommigen hebben al enigszins geleerd dat je niet zomaar zegt: ‘Daar heb ik geen geld voor’
Ze zeggen dan: ‘Het ligt (ietsjes) boven mijn budget’.
En ik vind dat best grappig. En wel om twee redenen:
Die citytrip naar Barcelona en die Iphone lagen dan ook – waarschijnlijk – boven je budget. Maar voor die citytrip naar Barcelona liet je je ompraten door vriendinnen en die Iphone denk je nodig te hebben om ‘mee’ te zijn met het leven.
Je merkt het al. Er is vaak wel geld en zelfs de budgetten zijn fors, maar niemand rondom je lijkt geld uit te geven aan persoonlijke ontwikkeling en verbetering van zijn mindset, laat staan haar seksleven. Voor onze seksualiteit liggen de budgetten meestal rond de prijs van een vibrator of een dildo. Ik denk dat daar in de winkel niet zo vaak klinkt: ‘Ik heb daar geen geld voor’. Eerder ‘ik zie liever die roze’.
Een tweede reden dat het grappig is, is dat wij de illusie hebben dat geld zomaar in je schoot komt vallen
‘Dat ligt ietsje boven mijn budget’
Ik weet natuurlijk wel niet wat iemand zijn ‘budget’ is. Hoeft ook niet. Ik weet dat de class die ik in september bij Gary Douglas ga volgen in Londen ook boven mijn budget ligt.
Maar vaak krijg ik dat ook te horen van heel wat kleinere bedragen, zoals voor een workshop.
Mijn antwoord is altijd: ‘Wat is er nog meer mogelijk?’
Want ja, als je iets graag wil, dan schraap je wel ergens geld bij elkaar. Dan hou je – desnoods – even een spaarpotje bij van 1- en 2-euromunten. Of je vraagt een voorschot op je verjaardagscadeau bij je moeder. Of je vraagt een vriendin dat bedrag terug dat je leende. Of voor elke koffie die je getrakteerd krijgt, zet je hetzelfde bedrag opzij in een apart potje.
Wedden dat je – sneller dan verwacht – je doel bereikt hebt.
Maar we zijn dat een beetje verleerd. Velen van ons hebben dat nochtans gedaan toen ze aan het sparen waren voor een huis bijvoorbeeld. Herinner je je nog die laatste rechte lijn? Waar je op zoek ging naar elke cent in huis die zou kunnen bijdragen om het bedrag rond te krijgen. Je kan dat ook op micro-schaal doen, hoor.
Als je iets graag wil, dan luistert het Universum. Dan komen er wel 20 engeltjes met je meevliegen en strooien geld naar jou. En zie jij die kleine ‘roskes’ die op je pad vallen? Of zit je mokkend te wachten tot de pot met gouden munten op je kop valt?
Want daar gaat het om! Vraag je eens een week lang bij elk muntstuk dat je vindt op je pad (ook binnenshuis) de vraag: ‘Hoe wordt het beter dan dat?’ en steek al die muntjes eens apart in een potje. Wedden dat je tegen het einde van de week verrast bent over hoeveel er in je potje zit.
Geld is er altijd, je moet er alleen even naar zoeken.
‘Ik heb daar geen tijd voor’
Ja, we kennen dat allemaal. De dagen rollen door. Het is goed dat je je vakantie in je agenda plant, want anders zou die ook in het water vallen. Voila, daar is je antwoord! Hoe zou het zijn om alles wat belangrijk is en prioritair is, in je agenda te plannen en niet alleen maar zo een ‘geïnteresseerd’ melding op facebook. Maar echt in je agenda: met datum en locatie. Hoe zou het zijn om al voorbereidingen te nemen?
Zoals ik al zei: eind september ga ik naar Londen. Dat staat al in mijn agenda. Mijn hotel is al geboekt (op booking . com) met mogelijkheid om te annuleren en – last minute – nog iets beters te vinden. Binnen enkele dagen boek ik mijn Eurostar-ticket. Ja, en dat allemaal vooraleer het inschrijvingsgeld op mijn rekening staat. Zo maak ik duidelijk dat het een prioriteit is.
En ik pas dat ook toe op ‘kleine’ dingen. Zo kijk ik tijdens onze vakantie op het sportprogramma van de camping en hang ik een blad op met alle yoga-lessen die ik kan volgen. Als ik dat niet doe is er altijd wel een reden waarom mama niet kan gaan. Maar door het op te hangen weet heel het gezin waar ze rekening mee moeten houden, weet manlief wanneer hij wel/niet kan gaan fietsen en weten de kinderen wanneer ze naar de kidsclub gaan. En dat wil niet zeggen dat ik altijd ga of dat we volgens een agenda leven, maar als we 3 weken lang lummelen, schiet mijn stuk er eerst in. Een moeder mag haar trukken bovenhalen. 😉
Geen prioriteit
Als je goed opgelet hebt hierboven, dan zal je het echt antwoord al gemerkt hebben: Het is geen prioriteit.
Als je geen geld of geen tijd hebt voor iets, is het eigenlijk geen prioriteit.
En is dat erg? Nee. Ik ga voor jou niet bepalen wat je prioriteiten zijn. Dat laat ik aan jou over.
Is er dan geen probleem?
Dat is een ander verhaal. Tuurlijk is er een probleem. Anders zou je niet op zoek gaan naar een oplossing of zou je niet enthousiast worden over een (mogelijke) oplossing.
Maar aan elk probleem zijn twee delen. Het probleem dat je ervaart en dus wil oplossen. Daarachter schuilt echter vaak het echte probleem: iets wat je niet als een probleem ervaart maar dat je wel moet oplossen.
En dat eerste stuk is meestal ‘gemakkelijk’ op te lossen. Dat tweede deel oplossen is vaak ‘moeilijker’ omdat het confronterender is en dat boezemt ons angst in.
Zo kreeg ik eens de vraag van een vrouw om haar te helpen met haar vaginisme. Dat was echt wel een probleem. Ze had pijn bij het vrijen en terugkerende schimmelinfecties. Het was niet helemaal meer duidelijk wat het kip of het ei was. Maar dat deed er niet toe. Of ik haar kon helpen? Tuurlijk.
Alleen schrok de prijs haar af. Begrijpelijk. Ze zag ook maar één oplossing voor dat probleem: haar man om geld vragen. Dat vond ze al niet echt comfortabel want ze wou het probleem oplossen zonder hem.
Ik maakte haar duidelijk dat – vroeg of laat – toch haar man erin betrokken geraakte. Waarom hem dan niet van in het begin betrekken?
Haar man zag het ook niet zitten om ‘zoveel’ geld uit te geven aan hun seksleven. Als hij wat aandrong en zij zich schuldig voelde, dan mocht hij toch een paar keer in de maand vrijen. Dus eigenlijk had hij niet echt een groot probleem. Toch niet groot genoeg om er geld aan uit te geven.
Of die jonge vrouw die mij consulteerde omdat ze echt niet genoot van seks. Ze vond het allemaal maar een bedoening. Ze zag haar partner graag, ze woonden samen. Ze wilde graag meer genieten. Zij was dolenthousiast om te beginnen.
Een week kreeg ik een boze mail van haar partner: dat het niet doorging. Ik had zijn vriendin wat ‘aangesmeerd’. Ze hadden andere kosten en waren aan het sparen voor een huis. Hij was trouwens heel boos op haar dat ze aan mij had toegezegd zonder zijn toestemming. (mag ik stiekem hopen dat zijn ondertussen een betere partij gevonden heeft?)
Voor beide dames (en vooral hun partner) was hun seksleven geen prioriteit.
En dat hoor en zie ik vaak. Het is ‘maar’ seks. Dat is niet het belangrijkste in een relatie.
Zolang we dat elkaar blijven wijsmaken is seks geen prioriteit.
En dat is spijtig. Ik heb een andere ervaring; En met mij de vrouwen die wel ‘JA’ zeiden.
Als seks slechts een half uur per week prioriteit zou zijn terwijl je naar een video van mij kijkt. Of slechts één dag in het jaar terwijl je een workshop bij mij volgt, dan ga je zien dat seks wel een prioriteit is. Het is de olie die ons leven doet draaien zonder kraken, piepen en schuren.
Waar ligt jouw prioriteit?
Gemakkelijker je prioriteiten stellen?
Meer overvloed in je leven?
Minder nadenken over geld?
Leer alle geheimen over in ‘Goesting in Overvloed’